همیشه باید از دستکش های بدون برق استفاده کرد. دستکش های بدون پودر حاوی اثری از پودر داخل دستکش نیستند.
بهتر است از دستکش لاتکس پودری برای مصارف خود استفاده نکنید.
این پودر اگرچه می‌تواند پوشاندن و درآوردن (یعنی درآوردن) دستکش‌ها را آسان‌تر کند اما می‌تواند باعث آلودگی مواد و سطوح در محل کار و در برخی موارد باعث تحریک پوشنده از طریق استنشاق پودر شود.
گزارش‌هایی از افراد مبتلا به آلرژی به لاتکس گزارش شده است که به دلیل استفاده از دستکش لاتکس پودری در محل کار به دلیل استنشاق پودر که حاوی پروتئین‌های لاتکس نیز بود، شوک آنافیلاکتیک را تجربه کرده‌اند.
بسیاری از تولیدکنندگان به دلیل اثرات احتمالی سلامتی، تولید دستکش های پودری را متوقف کرده اند.
دستکش های بدون شتاب دهنده:
دستکش های بدون شتاب دهنده به شدت توصیه می شود.
بسیاری از آلرژی های دستکش را می توان به حساسیت های شیمیایی یا حساسیت ناشی از شتاب دهنده های شیمیایی مورد استفاده در ساخت برخی دستکش ها، از جمله برخی از دستکش های نیتریل، نسبت داد.
شتاب دهنده ها مواد شیمیایی هستند که تولیدکنندگان دستکش از آنها به عنوان کاتالیزور برای تسریع فرآیند پلیمریزاسیون استفاده می کنند.
این مواد شیمیایی اضافی که در طول ساخت دستکش‌های نیتریل اضافه می‌شوند، عمدتاً برای کشسانی و دوام اضافه می‌شوند.
سه نوع اصلی از شتاب دهنده ها باعث درماتیت تماسی می شوند: کاربامات ها، مرکاپتوبنزوتیاازول ها و تیورام ها. هنگام خرید دستکش، گزینه های بدون شتاب دهنده را جستجو کنید و در صورت نیاز به کمک برای یافتن منبع، با EH&S تماس بگیرید.
آستر دستکش:
آسترهای پارچه ای رطوبت گیر ممکن است خطر را برای افرادی که بسیار حساس و مستعد ابتلا به کهیر تماسی و بیماری هایی مانند اگزما هستند، کاهش دهد، به طوری که آسترها یا در دستکش ها تعبیه شده اند یا به عنوان وسایل جداگانه زیر دستکش های یکبار مصرف استفاده می شوند.
با این حال، افزودن آستر محافظ دست را ضخیم‌تر می‌کند و تا حدودی مهارت و لامسه را کاهش می‌دهد که دلیل اصلی پوشیدن دستکش‌های یکبار مصرف نازک است.
