«قدیم‌ها ترشی‌های خوشمزه درست می‌کردند و در تمام زمستان آن‌ها را به غذای خود اضافه می‌کردند.
فکر می کنم ما به عنوان نسل بعدی بیشتر به راحتی عادت کرده ایم. اما طعم چیزهایی که مردم با زحمت درست می کنند متفاوت و لذیذتر است.
همه چیز از قبل ترشی شده است، سبزی های گوجه فرنگی که سرخ نشده اند.
آنهایی که قبل از بلوغ آکور جمع آوری می شوند، سفیدترین کلم…. ترشی مخلوط به آن می گویند.
باید همه چیز را در آن بریزیم، آنچه شما به آن ترشی مخلوط شیرازی می گویید باید ترد باشد.
بگذار کمی نرم شود، نرم شود و شل شود، عمرش برای من تمام شده است.
به همین دلیل ترشی ها باید ماندگاری بالایی داشته باشند، در زمستان زنده بمانند و در برابر زمستان های تاریک مقاوم باشند.
البته ما تجربه ای در این مورد نداریم، آن هم در خانه ای که قبلاً ترشی درست نمی شد.
هر ماده ای برای ترشی گنجانده شده بود، اما به ذهنم خطور نمی کرد که با هم جمع شوند و یک اتحادیه جمعی ترشی ایجاد کنند.
درک من از این وضعیت به شرح زیر است؛
1) سکه ترشی هر شجاع متفاوت است.
2) اگر بیش از حد وارد جزئیات شوید، نمی توانید از آن دور شوید.
3) ترشی درست کردن یک هنر است. همه نمی توانند این کار را انجام دهند.
4) وقتی می گویید ترشی درست می کنم، ترشی شما بیرون می آید.
با دانستن ترفندهای تهیه ترشی و تهیه مقداری آب، می توان از هر نظر یک ترشی خوشمزه درست کرد.
مخصوصاً برای کسانی که می گویند «من نمی توانم ترشی درست کنم»، حتماً باید این دستور تهیه شده با اندازه های دقیق را امتحان کنید.
کسانی که می خواهند یک نوع ترشی درست کنند می توانند پایین بیایند و به اخبار مفصلی مانند ترشی های مختلف و نکات ترشی درست کردن برسید.
