حاج حسین عارفی درباره تاریخچه ساخت سوهان می‌گوید: اولین بار که این شیرینی به نام سوهان شهرت یافت، زمان مظفرالدین شاه قاجار بود؛ زمانی که بنا بود صحن بزرگ حضرت معصومه(س) افتتاح شود.
در آن زمان پادشاه وقت رئیس ایل قاجار را به قم مى‌فرستد. کسبه و بازاریان قم به استقبال فرستاده دربار رفته و هر کدام با خود تحفه و هدیه‌اى مى‌برند. یکى از آن هدایا، حلواى قمى بوده که از طرف صنف عطار تقدیم شده بود. رئیس ایل قاجار هنگام بازگشت به تهران به تولیت حرم که میزبان وى بوده، مى‌گوید: آن حلوا، چون سوهان دل مرا صیقل داد و غذایم را هضم کرد، از این بدهید تا براى اعلیحضرت ببرم. از آن زمان این حلوا به نام سوهان معروف شد، اما تا سال‌ها بعد و زمانی که مادری مشغول پخت و فروش این حلوا می‌شود و ۲ پسر یتیمش را به این کار می‌گمارد و به قول امروزی‌ها کارآفرینی می‌کند، این حلوا تنها در خانه برخی قمی‌ها پخت می‌شد و به مصرف خانگی می‌رسید یا فقط در عطاری‌ها به فروش می‌رسید.
حاج حسین عارفی در مورد این زن که مادربزرگش بود، می‌افزاید: حدود ۸۵ تا ۹۰ سال پیش، روزی مادربزرگم به خانه همسایه می‌رود و حلوای مخصوص قمی‌ها را آنجا می‌خورد. از طعم آن خوشش می‌آید و طرز پختش را از همسایه‌اش یاد می‌گیرد.
چند بار که آن را برای دو پسر یتیمش درست می‌کند، به فکر پخت و فروش آن در خانه می‌افتد تا درآمدی از این راه، کسب کرده و فرزندانش را با آن بزرگ کند. کارش می‌گیرد و هر روز همه نقل خوراکی و سوهان‌های خانگی‌اش فروش می‌رود. پس از مدتی برادر مادربزرگم پیشنهاد می‌دهد مغازه‌ای در بازار اجاره کنند و سوهان‌ها را آنجا و به طور رسمی به فروش برسانند.
مغازه با حمایت خواهر و برادر در بازار قم و روبه‌روی مسجد امام افتتاح می‌شود و ۲ پسر نوجوان مادربزرگم در آن مشغول به کار می‌شوند.
این اولین مغازه نقل فله و سوهان فروشی قم است که با نام اخوان عارفی شروع به کار می‌کند. اولین سوهانی هم که در این مغازه تولید و عرضه می‌شود، سوهان گل نازک است که هنوز هم سوهان مخصوص این خانواده است.
